Podłoże w szklarni

Oprócz samej konstrukcji ścian i dachu, niezwykle istotnym elementem szklarni jest także podłoże. Prawidłowo wykonane, ułatwia pielęgnację roślin oraz pozwala podtrzymać odpowiednie warunki wewnątrz. Czym warto kierować się, wybierając podłoże do profesjonalnej lub przydomowej szklarni?

Podłoga w szklarni to ważny element, który ma zasadnicze znaczenie dla stabilności całej konstrukcji oraz efektywności hodowli roślin.

 

Wskazane jest, by zastosowane podłoże umożliwiło odpowiedni drenaż, niwelując problem zalegania nadmiaru wody. Ponadto posadzka w szklarni powinna być możliwie najmniej przyjaznym środowiskiem dla rozwoju chwastów i szkodników, ograniczając konieczność ich kosztownego i czasochłonnego zwalczania. Dobrze, by zapewniała ona również skuteczną izolację termiczną, chroniąc rośliny od zimna i przemarzania.

 

Istnieje kilka materiałów, które dobrze sprawdzą się w roli podłoża do szklarni. Choć na jej posadzce najczęściej stosowany jest beton, nie to jedyne rozwiąznie jeakie można zastosować.

 

Oprócz betonu warto także rozważyć możliwość wykonania podłoża z innych materiałów, tj. piasek, kostka brukowa, keramzyt, perlit czy wełnę mineralną. Podejmując decyzję o zastosowaniu jednego z dostępnych rozwiązań, należy wziąć pod uwagę swoje możliwości finansowe oraz cechy, jakie powinna wykazywać planowana podłoga w obiekcie.

Najlepszym podłożem w profesjonalnej i amatorskiej szklarni jest posadzka wykonana z betonu. Prawidłowo zaizolowana będzie łatwa do utrzymania w czystości, stanowiąc skuteczną barierę chroniącą przed pojawieniem się chwastów i szkodników roślin.

 

W trakcie wylewania betonowej posadzki możliwe jest jej wypoziomowanie i wykonanie rynien odpływowych, które umożliwią efektywne odprowadzanie wody. Ważną zaletą podłoża z betonu jest także odbijanie światła i akumulowanie ciepła słonecznego. Dzięki temu przez większą część doby we wnętrzu szklarni panuje odpowiednio wysoka temperatura, niezbędna dla prawidłowego wzrostu roślin.

 

Pozwala to ograniczyć nieco konieczność dogrzewania obiektu. Chociaż podłoga betonowa jest najtrwalszym możliwym wykończeniem podłoża w szklarni, jest ona również stosunkowo droga w przygotowaniu.

 

Warto jednak wykonać ją na etapie budowy obiektu - będzie ona stanowić stabilną i długowieczną posadzkę nawet w przypadku profesjonalnych szklarni o dużych gabarytach.

Kolejnym materiałem nadającym się na podłoże szklarni jest piasek. To tanie, naturalne podłoże mineralne, które można zastosować zarówno jako element wykończeniowy chodników, jak i dodatek do ziemi, przydatny w czasie wysiewu i ukorzeniania roślin.

 

Jest on w pełni przepuszczalny, wytrzymały i odporny na niszczenie. Niestety stanowi dobre środowisko do rozwoju chwastów oraz szkodników, przez co wymaga regularnego odchwaszczania i stosowania odstraszających preparatów chemicznych. Dodatkowo dość łatwo przykleja się do obuwia, taczek czy doniczek, generując konieczność systematycznego uzupełniania jego poziomu.

Kostka brukowa jest popularnym i łatwo dostępnym materiałem, który może zostać wykorzystany jako posadzka w szklarni. Umożliwia ona wykonanie estetycznych i wygodnych chodników pomiędzy donicami lub obszarami uprawnymi.

 

Wymaga jednak sporo pracy w trakcie układania oraz dość wysokich nakładów finansowych na realizację inwestycji. Kostka brukowa jest trwała i odporna na uszkodzenia, zapobiega również rozwojowi chwastów. Dzięki niewielkiej przepuszczalności, niweluje problem zalegania wody na ścieżkach. Prócz chodników, może ona stanowić wytrzymałą i stabilną podporę dla całej konstrukcji szklarni.

Keramzyt to materiał otrzymany poprzez wypalanie gliny. W sprzedaży jest on dostępny w formie czerwono-brązowych granulek o średnicy wynoszącej do 2,5cm. Są one wyjątkowo trwałe, świetnie nadając się na estetyczne i wygodne w bieżącej eksploatacji podłoże w szklarni.

 

Keramzyt stanowi niekorzystne środowisko dla rozwoju szkodników. Jest także dobrym izolatorem termicznym, zatrzymując lub oddając ciepło nagromadzone w ciągu dnia. Jest często stosowany do drenażu oraz skutecznie utrzymuje wilgoć, zapobiegając przesuszeniu roślinności.

Perlit to lekki materiał otrzymywany z magmowej skały wulkanicznej, oferowany pod postacią drobnych, biało-szarych granulek. Podobnie jak keramzyt, jest on wyjątkowo trwały, a ponadto zdatny do dezynfekowania, ułatwiając utrzymanie czystości i zapobieganie chorobom lub szkodnikom w szklarni. Charakteryzuje się dużą pojemność wodną, w pozytywny sposób oddziałując na proporcje powietrzno-wodne okolicznych podłoży.

 

Perlit jest materiałem przyjaznym dla środowiska, a dodatkowo wykazuje dobre parametry izolacyjne, zapobiegając ucieczce ciepła ze szklarni przez podłoże.

Wełna to przykład przetworzonego podłoża mineralnego, stworzonego poprzez przetapianie i odpowiednią obróbkę wapieni, dolomitów i bazaltów. Z tak przygotowanego materiału produkowane są maty i kostki, przydatne do wykładania posadzki w szklarni.

 

Są lekkie i łatwe w układaniu, a dzięki obojętnemu odczynowi – nie wpływają negatywnie na rosnące w ich sąsiedztwie sadzonki. Elementy z wełny mineralnej to produkty wielokrotnego użytku. Dzięki temu mogą być one łatwo przenoszone w różne miejsca obiektu, umożliwiając wygodne wytyczenie nowych ścieżek i obszarów uprawnych.

 

Są także skutecznym izolatorem cieplnym, ułatwiając utrzymanie optymalnej temperatury w szklarni.

 

Przedsiębiorcy zajmujący się uprawą roślin na skalę przemysłową oraz ogrodnicy hodujący kwiaty i warzywa w przydomowych szklarniach mogą wybierać spośród wielu materiałów, nadających się na podłoże planowanego obiektu. Oprócz popularnego i trwałego betonu, na posadzkach są wykorzystywane produkty takie, jak piasek, keramzyt, perlit, kostka brukowa czy wełna mineralna. Każdy z nich posiada nieco odmienne właściwości, mające wpływ na komfort i efektywność produkcji szklarniowej, a dzięki dużej rozbieżności cenowej – jest przystępny dla większości inwestorów.