Arbuzy w szklarni

Arbuz, a właściwie kawon jest rośliną jednoroczną należącą do rodziny dyniowatych. Spokrewniony jest z dynią, cukinią, melonem, ogórkiem czy patisonem. Pochodzi z Ameryki Południowej. Zewnętrzna warstwa arbuza jest zielona i bardzo twarda. Wewnątrz znajduje się czerwony, soczysty miąższ z licznymi czarnymi pestkami. Arbuz doskonale sprawdza się jako przekąska w letnie dni, ponieważ w 90% składa się z wody. Bardzo dobrze gasi pragnienie i wykazuje właściwości moczopędne. Zazwyczaj kojarzony jest z owocem o kulistym lub owalnym kształcie i ważącym ok. 3-4 kg.

---

Na świecie dostępnych jest ponad 1200 odmian arbuzów. Ze względu na warunki klimatyczne, jakie panują Polsce, hodować można zaledwie kilka z nich. W Polsce najpopularniejszą odmianą arbuza, hodowaną w warunkach szklarniowych jest Bingo. Jego uprawa nie jest wymagająca, roślina nawet w naszych uwarunkowaniach klimatycznych potrafi osiągnąć duże rozmiary, nie tracąc przy tym walorów smakowych.

 

Jest odmianą wczesną i szybko rosnącą. Owoce mogą osiągnąć masę od 8 do 12 kg.

 

Kolejną z najchętniej uprawianych odmian arbuzów w Polsce jest Janosik. Wyróżnia się spośród popularnych arbuzów swoim wyglądem. Posiada nietypowy kolor, zieloną skórkę i żółty miąższ. W smaku jest bardzo słodki, soczysty i  posiada mniej pestek.

 

Jest odporny na niskie temperatury, dlatego nie wymaga uprawy w warunkach szklarniowych czy tunelach foliowych. Z powodzeniem można hodować go na polu. 

Nie wszystkie odmiany arbuzów są owalne lub okrągłe. Ze względu na dużą elastyczność rośliny ich kształt można formować. Takiego dokonania udało się dowieźć Japończykom. Wyhodowano tam arbuza w kształcie sześcianu. Nie było on modyfikowany genetycznie.

 

Aby arbuz przybrał kwadratowy kształt, musi rosnąć w specjalnej plastikowej foremce, gdyż dostosowuje się on wtedy do kształtu pojemnika, w jakim się znajduje. Nie jest to łatwe zadanie, z tego względu rocznie udaje się wyhodować zaledwie kilkaset takich okazów.

 

Ich ceny zazwyczaj są bardzo wysokie, a owoce przeznaczone są w celu ozdobienia witryn sklepowych i innych dekoracji. 

Arbuzy posiadają wiele walorów zdrowotnych. Oprócz dużej zawartości wody w miąższu bogate są w potas i magnez. Stosowane są u osób chorujących na nadciśnienie, ponieważ skutecznie obniżają poziom ciśnienia krwi. Zalecane są też osobom uprawiającym sport, gdyż prawidłowo regulują pracę serca. Zachęcamy również do zapoznania się z informacjami dotyczącymi uprawy ziół w szklarni.

 

Cytrulina, która jest zawarta w składzie wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych, przez co mięśnie są lepiej ukrwione i mogą dłużej pracować podczas treningu. Arbuzy bogate są też w witaminy C i A, a także kwas foliowy, węglowodany, karotenoidy i aminokwasy. Sok z arbuza pozytywnie wpływa na stan zdrowia skóry, wpływa tonizująco na cerę.

 

Wykorzystuje się go przy leczeniu stanów zapalnych cery takich jak zajady czy wypryski. 

Aby uzyskać obfite i słodkie owoce arbuza należy uprawiać go na stanowisku, gdzie zapewniona będzie odpowiednio wysoka temperatura (około 21˚C). Najlepiej rośnie na glebach żyznych, nawożonych obornikiem bądź kompostem. Owoc uprawia się wyłącznie z rozsady, którą wcześniej się hartuje i wysadza do gruntu pod koniec maja.

 

Podczas sadzenia arbuzów bardzo istotne jest zachowanie odpowiednio dużej odległości między roślinami. Odległość 80 cm do 100 cm i jednego rzędu w zagonie pozwala na uzyskanie dużych owoców.

 

W fazie wzrostu należy systematycznie doglądać roślin. Chwasty, które będą znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie owocu, należy regularnie usuwać. Jeszcze zanim jego łodygi zaczną płożyć się po podłożu. Późniejsze usunięcie chwastów będzie bardziej kłopotliwe, a część płożąca może zostać uszkodzona. Ważną rolą odgrywa też wilgotność podłoża.

 

Aby nie doprowadzić do rozwoju chorób grzybiczych, należy unikać bezpośredniego podlewania podłoża. Powinno się, zachować jednak odpowiednią wilgotność ziemi i nie doprowadzić do jej przesuszenia.

 

Podlewanie najlepiej wykonywać wczesnym rankiem. Od momentu kwitnienia arbuza powinno się go nawozić saletrą amonową.

 

Warto tę czynność powtórzyć dwukrotnie w ostępie 3 tygodni.  

W zależności od odmiany arbuza i jego właściwości wzrostowych, jego pędy można przycinać. Główna zasada mówi, że każdy pęd na którym powstał zawiązek powinien być skrócony za drugim liściem. Zbyt duża liczba zawiązków może prowadzić do ich opadania i mniejszej obfitości w owoc. Zabieg wykonuje się gdy rozmiar owocu jest zbliżony do rozmiaru małego jabłka. Warto też usunąć wszystkie pędy u nasady pędu głównego na których nie zawiązały się owoce. 

Aby zwiększyć wilgotność gleby i podwyższyć jej temperaturę można zastosować ściółkowanie folią, korą lub trocinami. Dzięki temu utrudnimy wzrost chwastom. 

Najczęstszą chorobą atakującą rośliny rosnące pod osłonami jest mączniak. Przyczyną występowania tego schorzenia jest zbyt wysoka wilgotność podłoża i duża różnica temperatur pomiędzy dniem a nocą. Liście zaatakowane przez mączniaka rzekomego powodują żółte plamy na liściach, natomiast mącznika prawdziwego białe.

 

Do walki z chorobami grzybowymi stosuje się fungicydy. Czyli związki chemiczne, które hamują biosyntezę białek i stymulują odpornością roślin. Drugim schorzeniem, jakie łatwo zauważyć podczas hodowli arbuzów są mszyce. Zwykle atakują one płożące łodygi i liście. Ich wczesne wykrycie i pozbycie się gwarantuje prawidłowy wzrost rośliny.

 

Początkowo na liściach powstaje biały nalot, który z czasem łączy się tworząc plamę. W efekcie tego liście skręcają się i są lepkie w dotyku. Do walki z tymi pasożytami najczęściej stosuje się preparaty ekologiczne takie jak gnojówka, opryski octowe czy roztwór z szarego mydła. 

Termin zbioru arbuza zazwyczaj przypada na początek września. Aby ocenić dojrzałość arbuza najczęściej ściska się go dłońmi. Dojrzały owoc powinien chrupnąć. Można też określić jego dojrzałość na podstawie koloru. Część, która stykała się bezpośrednio z podłożem, powinna mieć barwę beżową lub żółtą.

 

Rozpoczęcie uprawy arbuza wcale nie jest trudnym wyzwaniem. Owoc też może być hodowany zarówno przez amatorów, jak i profesjonalnych ogrodników. Decydując się na uprawę szklarniową, warto wyposażyć miejsce uprawy w dodatkowe gadżety, które ułatwią  prawidłowy wzrost rośliny, ochronią ją przed szkodnikami i zapewnią optymalne warunki wzrostu. W celu warto zainwestować w maty kokosowe, taśmy owadobójcze i ekologiczne środki uprawy roślin.